Pszenica ma słaby system korzeniowy, słabszy od żyta, gorzej też od żyta wykorzystuje składniki pokarmowe zawarte w glebie.
Pszenica ozima
Pszenica ma słaby system korzeniowy, słabszy od żyta, gorzej też od żyta wykorzystuje składniki pokarmowe zawarte w glebie. Odpowiednimi dla pszenicy ozimej są czarnoziemy, lessy, głębokie rędziny, mady, a także mocniejsze szczerki, będące w bardzo dobrej kulturze.
Nie wysiewajmy pszenicy po pszenicy, jest to błąd z uwagi na choroby siewek.
Nawożenie pszenicy ozimej zwłaszcza azotem zależy od odmiany, żyzności gleby i przedplonu. Orientacyjne dawki nawozów mineralnych będą wynosić w czystym składniku 80-100 kg azotu, 35-75 kg fosforu oraz 40-80 kg potasu.
Najbardziej odpowiedni termin siewu dla regionu południowo-zachodniego to termin między 20 września a 5 października. Ilość wysiewu jest zróżnicowana i wynosi 120-140 kg / ha.
Na glebach gorszych możemy zwiększyć wysiewaną ilość do 190-200 kg / ha. Zwiększenie wysiewu spowodowane jest mniejszą intensywnością nawożenia. Dobra agrotechnika eliminuje stosowanie herbicydów, w przypadku jej braku stosować herbicydy zgodnie z zaleceniami producenta.